Persoonlijke sfeer

Eigen en andere kunsten

Artistieke praktijk

G.I.S.T.

Artistiek

‘De vrouw die erachter zit, lijkt niet meer’

Tijdens eigen en andere kunsten heb ik een werk gemaakt dat mijn groei liet zien van meisje naar vrouw. Hetzelfde meisje dat ik niet meer was na in therapie gezeten te hebben.

'Bij dit werk vond ik het belangrijk dat ik mijn eigen verhaal liet zien, maar dat er toch enige afstand tussen mijn werk en de kijker bleef. De kijker kan dichtbij komen door het werk te bekijken, maar zal meer achter de titel moeten zoeken om het verhaal komen te weten. Daarom heb ik gekozen voor ‘Het meisje die erachter zit, lijkt niet meer.’ Ik wil dat het vragen oproept of dat het mysterieus blijft. De titel klinkt logisch, maar er zit meer achter dan alleen de glimlach die op de foto’s te zien is.'

'Dit is wat ik heb mogen ervaren en ik ben trots op mijzelf dat ik dit verhaal heb omgezet in werk, dat ik dit heb kunnen verwerken. Ondanks dat het een ervaring was die heel negatief begon, heeft dit voor mij erg positief uitgepakt. Het werken aan dit project vond ik niet moeilijk als het ging om emotie, pas toen ik mijn eigen werk zag hangen raakte het mij toch, het deed veel met mij.' Uit reflectie

'Oorverdovend'

Dit werk gaat over communiceren en 'de mens' van tegenwoordig. Luisteren wij tegenwoordig nog naar elkaar, of zitten wij alleen op een telefoon te chatten? Hebben wij nog echte gesprekken waarin we elkaar vertellen dat het ook een keer niet goed gaat.

'In mijn werk zijn heel veel oren te zien, en wat doe je nu eigenlijk met je oren? Luisteren! We luisteren zo weinig naar elkaar in deze tijd. Iedereen lijkt zo druk met andere dingen en zit vaak alleen maar op zijn of haar mobiele telefoon te kijken. We zouden gewoon een waardevol gesprek met elkaar kunnen hebben door soms eens wat beter te luisteren naar een ander en te luisteren wat diegene dwars zit bijvoorbeeld. Oren zijn een belangrijk onderdeel van het luisteren en begrijpen van elkaar. Mensen willen gehoord worden, zeker in deze tijd. Misschien is het dan ook tijd dat we wat meer naar elkaar gaan luisteren, daarom heb ik alvast een klein beginnetje gemaakt met mijn 369 extra oren.'

De manier waarop ik mijn werk heb geëxposeerd heb ik geïnspireerd op Markus Karstieß (De Pont).

'Elke dag'

Dit werk gaat over een eigen karakter. Laat zien wat ik heb meegemaakt, gevoeld of heb ervaren op een dag. Het werk had niet een bepaalde boodschap o.i.d., maar liet simpelweg zien wie ik was.

'Roots'

Binnen artistiek doorgeborduurd op de herkansing van G.I.S.T. Tekeningen die gemaakt worden d.m.v. intuïtie, ingevingen, gevoel, emoties en herinneringen. Daarnaast Friese gedichten/teksten/zinnen die de tekeningen ondersteunen. Ook deze teksten gaan over mij, wat ik voel of denk. Door dit in mijn moedertaal te schrijven wordt het werk intiemer en kwetsbaarder.

HERKANSING

Bij mijn herkansing van G.I.S.T ben ik gaan focussen op intuïtief tekenen, zonder mijzelf bepaalde druk op te leggen. Ook deze werken staan in verbinding met mij, het gaat immers over mijn intuïtie, ingevingen, gevoel, emoties en herinneringen.

'Mijn eigen ervaringen en gedachtes zijn punten die mijn werk toejuichen. Het zijn mijn drijfveren om aan het werk te gaan en terug te laten komen in mijn werk. Het stukje herkenning/amusement vind ik erg belangrijk in mijn werk en naar de kijker/lezer toe. Dit probeer ik dan ook in mijn werk te laten zien.'

Tekeningen en stijl geïnspireerd op Marloes de Vries en Anne Stalinsky.

Grote inspiratiebron voor de tekeningen en de manier van tekenen.

Tiid

Tiid giet stadich
Tiid giet sa fluch, te fluch
In blik yn de spegel
En do kinst dysels net mear werom
Dat lytse famke
No in sterke frou

Beppe

Ús beppe
Âld en wiis
Op har plakje

Bang foar wat der komme sil
Gaos

De kontrôle kwyt
De holle dy't net meiwurkje wol

Inspiratiebronnen voor het schrijven van gedichten.
Ik ek van dei - Baukje Wytsma
Hoe kinst dat no rymje - Elize de Boer

Sinds de laatste jaren tijdens de opleiding bezig met wat wil ik laten zien, wat zijn mijn drijfveren en hoe uit zich dat.

Conclusie

In de laatste jaren van de opleiding heb ik mij steeds meer bewuster bezig gehouden met mijn rol als kunstenaar en hoe ik mijn werk wil laten zien en wat ik wil laten zien. Terugkijken naar deze bovenstaande ontwikkeling kan ik concluderen dat ik dit op een indirecte minimalistische manier doe. Zowel de werken als het presenteren (installatie). Ik laat de kijker zien wat er staat, maar zij zullen niet aan de titel o.i.d. kunnen achterhalen wat er echt achter het werk schuilt.

Mijn drijfveer ben ik zelf, wat vind ik, wat denk ik, wat wil ik. Hierbij denk ik niet zozeer aan de kijker, alleen in het opzicht van presenteren. De kijker hoeft geen mening te vormen of er iets van te vinden. Ik wil mij uiten op de manier die ik passend vind.